Creative Learning
Leren dat gemotiveerd wordt door een maakproces.
Een leerweg langs de zichzelf aanbiedende uitdagingen van het maken-, het realiseren- , het uitwerken van een idee.
Een manier van leren zonder de beperkingen van een vooraf opgesteld leerdoel.
Een leerproces dat geen vast omlijnde leerstof heeft, die volgens een lesprogramma wordt aangeboden (in tegenstelling tot het huidige school leer-systeem)
Een leermethode die zelfvertrouwen en zelfstandigheid als bijproduct heeft.
Onze visie
Creativiteit
Creativiteit is een breinactiviteit waarbij kennis, ervaring en vaardigheden toegepast worden om tot een product te komen.
Creativiteit komt tot bloei nadat er een voldoende groot referentiekader in het brein is opgebouwd.
Dit referentiekader is als een “grabbelton” van kennis, ervaringen en vaardigheden waar op teruggevallen (naar gerefereerd) kan worden.
Creativiteit is een zelfversterkend proces, doordat het nieuwe kennis, ervaringen en vaardigheden oplevert, die weer aan de grabbelton worden toegevoegd.
Het referentiekader – voorgesteld als grabbelton waaruit het brein kennis, ervaringen en vaardigheden kan putten.
Drempelwaarde
Creativiteit zal altijd geschieden op basis van de inhoud van de grabbelton. Naarmate de grabbelton meer gevuld is, wordt het gemakkelijker om de inhoud te bereiken. Het brein hoeft minder moeite te doen om de inhoud te bereiken. De inhoud dient zich gemakkelijker aan.
Als de grabbelton weinig inhoud biedt, is het ook niet erg interessant om de aanwezige inhoud te gaan gebruiken. Immers, als iemand weinig vaardigheden heeft, zal die persoon geen idee hebben hoe hij / zij iets moet aanpakken. Hierdoor zal creativiteit in de kiem gesmoord worden.
Er bestaat dus zoiets als een drempelwaarde voor de hoeveelheid items in de grabbelton. Onder die drempelwaarde zal creativiteit zich niet vanzelf ontplooien.
Het brein heeft moeite om de kennis, ervaringen en vaardigheden te bereiken, als er te weinig van aanwezig zijn.
Kickstarten van creativiteit
Zodra iemand met beperkte vaardigheden tracht te gaan creëren, dan is de kans groot dat dit uitmondt in een negatieve ervaring, in een teleurstelling, in falen.
In dat geval is creativiteit geen zelfversterkend proces, maar een proces dat zichzelf doet uitdempen. De neiging tot creatief zijn kan in dat geval zelfs voorgoed “worden afgeleerd” en voortaan worden geblokkeerd.
In de fase van het ontwikkelen van vaardigheden is het vaak fijn als iemand met meer vaardigheden en kennis je steunt, zodat grote teleurstellingen kunnen worden voorkomen en het “samen maken” een prettige ervaring kan zijn.
Stappenplannen zijn laagdrempelige introducties in vaardigheden, met een grote kans op slagen.
Het opbouwen van de eerste vaardigheden zal met kleine stapjes moeten plaatsvinden, teneinde zoveel mogelijk negatieve ervaringen te vermijden en het zelfvertrouwen niet te beschadigen.
Het is dus zaak de bodem van de grabbelton eerst te vullen met kleine snippertjes van vaardigheden die eenvoudig genoeg zijn om telkens weer te slagen.
Vaardigheden zijn de echte “kickstarter” van creativiteit. Ervaring komt met de tijd door herhaling van vaardigheden. Kennis kan men tot zich nemen naar behoefte. Die behoefte biedt zich zelf aan.
Bij het kickstarten van creativiteit speelt het gedoseerd aanbieden van vaardigheden de hoofdrol. Kennis en ervaring volgen impliciet.
Een goede methode om een (bijna) lege grabbelton te vullen is het ontwikkelen van vaardigheden onder begeleiding. Op die manier kan spelenderwijs behalve vaardigheden ook kennis worden aangevuld.
“Leren door voordoen” (learning by example) is daarbij een veel gebruikte methode van begeleid vaardigheden aanleren.
Leren door voordoen is een goede methode om vaardigheden onder begeleiding verder op te bouwen.
Door het voordoen, kan er worden teruggevallen op (gerefereerd aan) het voorbeeld. Zo kan er geleidelijk aan steeds complexere vaardigheden worden gewerkt.
Feitelijk leunt die methode op het “lenen” van het referentiekader van iemand anders. Je gebruikt andermans ervaring en vaardigheden, die je “mag kopiëren”.
Over de drempel
Als de drempelwaarde van de minimale hoeveelheid kennis, ervaringen en vaardigheden in het brein (de grabbelton) is bereikt, zal het brein deze “items” in steeds toenemende mate durven combineren.
Durven is hier het sleutelwoord. Deze durf is afkomstig van zelfvertrouwen. Het zelfvertrouwen om aan een nieuwe uitdaging, een nieuw project, een nieuwe creatie te beginnen.
Pas als het zelfvertrouwen groot genoeg is, zal er zelfstandig worden aangevangen met creëren.
In de illustratie hieronder is het combineren van kennis, ervaringen en vaardigheden uitgebeeld als een mixer. Aan de mixer worden kennis ervaringen en vaardigheden (van derden) toegevoegd.
Kennis, ervaring en vaardigheden worden gecombineerdom tot een nieuw product (creativiteit) te komen. Het combineren is in de illustratie hierboven gesymboliseerd door een mixer.
Het zelfvertrouwen is verantwoordelijk voor het starten van de mixer.
De eigen gemaakte kennis, ervaring en vaardigheden worden weer toegevoegd aan de grabbelton.
In de mixer worden deze ingrediënten eigen gemaakt. Ze krijgen een plaats in het brein. Ze krijgen een plaats in het eigen referentiekader.
Tevens worden er nieuwe combinaties van de ingrediënten gemaakt.
Er wordt zelf gecreëerd!
Het zelfvertrouwen drukt op de knop van de mixer!
Als het zelfvertrouwen er niet in voldoende mate is, kan iemand anders (een coach) ook zorgen voor de nodige prikkels (op basis van zijn eigen ervaringen) teneinde de mixer in gang te zetten. Vaak is dat het moment voor Learning by Example.
Uiteraard is het de bedoeling dat het zelfvertrouwen gaandeweg groeit tot een niveau waarbij externe prikkels niet meer nodig zijn.
Zo ontstaat er een feedback lus die zichzelf in stand houdt en die de inhoud van de grabbelton steeds verder aanvult met eigen gemaakte vaardigheden en kennis.
Autonoom leren is dan mogelijk geworden, maar dat betekent nog niet dat het wordt gedaan.
Creative Flow
Het einderesultaat zal een grabbelton zijn, die dusdanig gevuld is dat het creative proces in steeds heviger mate zal plaatsvinden.
Het brein kan uit vele grabbelton items kiezen en het uit de grabbelton halen van de items kost geen moeite meer.
De voldoening van het creëren stimuleert om telkens verder te gaan met creativiteit.
Door de uitdagingen die hiermee gepaard gaan, zal het zelfstandig leren geleidelijk op gang komen. De motivatie tot zelfstandig leren is in die situatie namelijk groot, omdat men hiermee op dat moment aan de nodige kennis kan komen.
Soms zal de grabbelton zelfs spontaan overlopen en biedt een creatie zich “als vanzelf” aan in het brein zodra het geïnspireerd wordt.
Het brein zal geen moeite meer hebben om kennis, ervaringen en vaardigheden uit de grabbelton te halen.
Het zelfvertrouwen zal steeds verder groeien en zal moeite krijgen om niet op de knop van de mixer te drukken.
Je bent in een creative flow terecht gekomen. Een waterval van creativiteit die je veel mogelijkheden geeft en vele blokkades zal wegnemen.
Je brein is een plek geworden waarvan je de rijkdom te allen tijde kan ervaren en oproepen.
Maken is leren
Wat er door het brein uit de “grabbelton” gehaald wordt, hangt af van de associaties die in “het nu” worden opgeroepen.
Zo kan een maak-proces zeer sturend werken in het oproepen van eerder opgedane kennis en vaardigheden.
Het eigen maken van de items in de mixer (in de illustratie hierboven) is wat we “leren” noemen. Leren is immers het oproepbaar maken van kennis, ervaringen en vaardigheden.
Daarmee is gezegd dat leren dus ook een proces van creatie is in het brein.
Creativiteit en leren zijn onlosmakelijk aan elkaar verbonden.
Het kickstarten van creativiteit is tevens het kickstarten van het leren!
Waar de drempelwaarde ligt (bij hoeveel items in de grabbelton creativiteit gekickstart wordt), hangt af van de mate van prikkeling die een brein zelf kan genereren. Dit heeft te maken met eigenschappen zoals IQ, de mate van niet-focus (= diffuse prikkeling !), of de mate van prikkeling die het brein van buitenaf ontvangt.
Creative Learning
Het momentum van creativiteit, noodzaakt en motiveert doelgericht leren, dit is het mechanisme van “Creative Learning”.
Telkens weer creëert een tekort aan kennis de behoefte en motivatie om meer te weten van een onderwerp.
Creative Learning maakt gebruik van “het nieuwe leren“. Dit is het opvragen van informatie op het internet (multi-mediaal), ter vergroting van (praktische en theoretische) kennis.
Creative learning is een ook zeer geschikte leermethode voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt, omdat het zelfstandig leren aanleert en onafhankelijk is van een schoolsysteem.
Het leren geschiedt in een geheel eigen tempo, op een geheel eigen moment… vrijwillig!
Wegnemen van blokkades
Tijdens “het maken” bouwt men op een speelse wijze aan zichzelf.
Zo zal men na verloop van tijd meer zelfvertrouwen krijgen.
Men kan beter tegen teleurstellingen, omdat er in de context van een uitdaging geleerd werd dat mislukkingen en tegenslagen slechts stappen zijn op de weg naar een doel en dat deze vooral ook (positieve) leermomenten waren.
Door een rijker scala van ervaringen (in het referentiekader – de grabbelton) kunnen moeilijkheden / problemen worden geanalyseerd en beter worden gerelativeerd.
Hierdoor worden zaken die normaliter blokkades zouden zijn, oplosbare uitdagingen die zelfs voldoening kunnen geven!
Vaardigheden als diploma
Het hebben van vaardigheden en vooral het hebben van een port-folio op basis van deze vaardigheden, is tegenwoordig voor vele beroepen al meer waard op de arbeidsmarkt, dan een diploma.
Vaardigheden bewijzen de aanwezigheid van kennis in een persoon, omdat deze in praktijk gebracht werd, over een langere termijn.
Een diploma is slechts een bewijs van het beheersen van kennis (meestal theoretisch) op het moment van het afnemen van een examen en garandeert niet dat de persoon de kennis nog steeds bezit, laat staan kan toepassen.
Een leven lang leren
De kreet “Een leven lang leren” wordt tegenwoordig veel gebruikt als men spreek over de veranderingen op de arbeidsmarkt van de toekomst. “Een leven lang leren” kan uiteraard niet betekenen dat iedereen zijn leven lang in de schoolbanken blijft zitten.
Het leren zal dus (een werkend leven lang) in de praktijk op het werk en in kortstondige trainingen dienen plaats te vinden. Hierdoor zal ieder voor zich uiteindelijk een eigen leerweg gevolgd hebben.
Daarmee is gezegd dat mensen in de toekomst in steeds mindere mate kunnen worden gecategoriseerd naar opleiding, omdat langdurige opleidingen niet langer de hoofdrol spelen in iemands vaardigheden en kennisniveau.
Zelf kunnen leren op ieder moment, is in de toekomst veel belangrijker, teneinde “Een leven lang leren” mogelijk te maken.
Als men bekend is met Creative Learning en hiermee zelfstandig heeft leren leren, dan is “Een leven lang leren” niet langer een utopie van de overheid, maar een zelf gekozen levenswijze geworden.
Creative Learning in de praktijk
Een student kan kiezen uit een aantal (creatieve) projecten, maar mag ook zelf een project bedenken (mits er voldoende capaciteit aan begeleiding is). Tijdens het maken van een project zal de student gestimuleerd en begeleid worden om zelf te analyseren en problemen op te lossen.
Een eventueel tekort aan kennis of vaardigheden biedt zich tijdens te maken vanzelf aan. Hierdoor worden in het maakproces spelenderwijs leermomenten ingelast, die in het kader van het project niet als (door anderen) verplichte leerstof zullen worden beschouwd.
Het (zelf gekozen) doel van het leren blijft altijd duidelijk in beeld. Dit motiveert het leren, waardoor het langer volgehouden wordt en men sneller nieuwe kennis en vaardigheden eigen kan maken.
Wat voorheen als persoonlijke blokkades werden gezien (“dat kan ik toch niet”) , zijn nu interessante leermomenten geworden. Dit in combinatie met de wijze waarop kennis wordt verkregen (middels het nieuwe leren), zal na verloop van tijd het “zelfstandig leren” doen ontstaan.
Zelfstandig leren hoeft natuurlijk niet voor iedereen het einddoel te zijn.
Ieder tussenstation van deze reis kan de eindbestemming zijn.